روش جدید بازیافت زبالههای پلاستیکی با نوعی قارچ پلاستیکخوار
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۶۴۸۰۰
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، محققان دانشگاه سیدنی با کمک نوعی قارچ معمولی، به روشی جدید برای بازیافت پلاستیک دست یافتهاند. بیشتر پلاستیکها بهراحتی در طبیعت تجزیه نمیشوند و گاهی ممکن است دهها سال طول بکشد تا این اتفاق بیفتد.
پلی پروپیلن یکی از رایجترین پلاستیکهای مورد استفاده در جهان نیز به دلیل مسائل مربوط به بازیافت، مشکلات زیستمحیطی زیادی برای جهان ایجاد کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امید آن میرود با این روش جدید بتوان به راهکارهای مناسبی برای تجزیه پلاستیک و از جمله پلی پروپیلن دست پیدا کرد و میزان آلودگیهای زیستمحیطی را به حداقل رساند.
پلی اتیلن معمولاً در همه چیز از جمله بستهبندیهای پلاستیکی مورد استفاده قرار میگیرد. این پلاستیکها همانطور که گفته شد به آسانی تجزیه نمیشوند و ممکن است حتی دهها طول بکشد تا تجزیه شوند. همین مسئله میتواند آلودگیهای زیست محیطی در خشکی و دریا ایجاد کند. در سال ۲۰۱۵، حدود ۷۵ میلیون تن زباله پلاستیکی از نوع پلی اتیلن ایجاد شده بود که تنها یک درصد آن بازیافت شد.
حالا محققان دانشگاه سیدنی در تلاشند با کمک تکنیکهای جدید بازیافت و استفاده از برخی قارچهای پلاستیکخوار، به نجات طبیعت پرداخته و پلاستیک را از این طریق تجزیه کنند.
«امیر فرزانه صمت»، نویسنده ارشد این مطالعه میگوید آلودگی پلاستیک یکی از بزرگترین مسائل زباله درحالحاضر است. معمولاً اغلب پلاستیکهای تولیدی بازیافت نمیشوند و در اقیانوسها، رودخانهها و محلهای دفن زباله به همان شکل باقی میمانند.
دانشمندان میگویند حدود ۱۲۰ میلیون تن پلاستیک در رودخانههای جهان و ۳۳ میلیون تن در اقیانوسها انباشته شده است. این اعداد از کل حجم ماهیهای آبها بیشتر است. امید آن میرود قارچهای جدید بتوانند به این اکوسیستم و نجات آن کمک کنند.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: علم و فناوری زیست فناوری پلاستیک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۴۸۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معرفی روشی برای شناخت بیشتر آفتکشها
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، خانم بخشیزاده اقدم با مدرک کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی رشته شیمی تجزیه از دانشگاه تبریز گفت: برای انجام یک تجزیه شیمیایی مراحل متعددی شامل آمادهسازی نمونه، جداسازی، شناسایی، اندازهگیری و تحلیل دادهها انجام میشود. با وجود پیشرفتهای چشمگیری که امروزه در زمینه دستگاههای تجزیهای، اندازهگیری و تحلیل دادهها بهوجود آمده است، مرحله آمادهسازی نمونه هنوز هم مرحلهای چالش برانگیز در یک فرایند تجزیهای است و اغلب بیشترین زمان، هزینه و نیروی انسانی صرف همین مرحله میشود.
وی ادامه داد: با استفاده از روشهای آمادهسازی نمونه، مواد مورد نظر از بافت نمونه جدا و تا حد ممکن تغلیظ میشوند و با حذف یا کاهش مزاحمتهای موجود، کارایی و گزینشپذیری روشهای تجزیهای افزایش مییابد.
این محقق و پژوهشگر در ادامه بیان کرد: هدف اصلی از این فعالیت پژوهشی، تهیه جاذبهای جدید کربنی با استفاده از مواد ارزانقیمت، دوستدار محیط زیست و در دسترس مانند سلولز است. این روشها در تجزیههای منطبق بر شیمی سبز بهمنظور دستیابی به مقادیر ناچیز انواع مختلف نمونه در نمونههای دارای بافتهای متنوع شامل نمونههای آبی و غذایی نیز کاربرد دارند.
وی تصریح کرد: روشهای پیشنهاد شده در این طرح، دارای دقت و صحت بالا، محدوده خطی وسیع، حد تشخیص پایین و زمان تجزیه کوتاه است و با نتایج بهدستآمده از این پژوهش، میتوان به دیدگاه جدیدی در زمینه استخراج انواع آفتکشها دست یافت.
بخشیزاده اقدم در ادامه تصریح کرد: همچنین نتایج بهدستآمده از این تحقیق، در سازمان غذا و دارو و صنایع غذایی برای اندازهگیری باقیمانده نمونههای مختلف هم میتواند مورد استفاده قرار بگیرد و زمینه را برای تجزیه آنها تسهیل کند.
«تهیه جاذبهای جدید کربنی بر پایه سلولز و استفاده از آنها در استخراج و پیشتغلیظ انواع مختلف آلایندهها از نمونههای آبی» عنوان رساله دکتری مهری بخشیزاده اقدم است که با راهنمایی میرعلی فرجزاده و حمایت بنیاد ملی علم ایران به پایان رسانده است.